Wystawa mało znanych, a znakomitych zdjęć dwóch warszawskich fotografek – Zofii Chomętowskiej i Marii Chrząszczowej, które w latach 1945–47 dokumentowały zniszczenia i odbudowę Warszawy oraz życie jej mieszkańców w pierwszych latach powojennych. Dokumentację prowadziły niezależnie, choć często chodziły razem po gruzach stolicy. Każda fotografowała miasto w odmienny sposób, Zofia Chomętowska znana z zacięcia reportażowego, dokumentowała ludzi i powracające do miasta życie; Maria Chrząszczowa dużą uwagę poświęcała kompozycji, unikała ludzi, ustawiając brak i pustkę w centrum swoich zdjęć. Organizatorzy: Fundacja Archeologia Fotografii, DSH Fot. Zofia Chomętowska