Przejście do strony głównej serwisu DSH

Angelika Kuźniak w oprowadzaniu po wystawie „Ostrzej widzieć. Fotoreportaże «itd» 1960-1990” tłumaczy, dlaczego w niektórych sytuacjach należy mówić Cygan, a czasem Romka. Wskazuje jakimi umiejętnościami musiała wykazać się Dorota Bilska, żeby przygotować cykl fotografii w hermetycznym środowisku. Omawiając zdjęcia z serii „Żegnaj, Judaszu” pyta, jak rozumieć powiązania obyczajów i agresji, a szczególnie jak diagnozować nowe formy przemocy. Zapraszamy do obejrzenia kolejnego oprowadzania online, które będzie dostępne na Facebooku i YouTubie Domu Spotkań z Historią.

Tym razem naszą przewodniczką będzie Angelika Kuźniak — autorka opowieści reporterskich „Marlene” i „Papusza” oraz współautorka dwóch reportaży zamieszczonych w tomie „Obwód głowy”. Była trzykrotnie uhonorowana nagrodą Grand Press i kilkakrotnie nominowana do Polsko-Niemieckiej Nagrody Dziennikarskiej. W 2016 roku nominowana do Nagrody Literackiej Nike za książkę „Stryjeńska. Diabli nadali”. Wraz z Magdaleną Budzińską opracowała także nowe wydanie pamiętników tej artystki.

Angelika Kuźniak skupiła się na dwóch fotoreportażach. Opowieść o „To, co opowiadam” Doroty Bilskiej łączy ze swoją pracą nad książką „Papusza”, życiorysem cygańskiej poetki Bronisławy Wajs. W drugiej części opowiada o cyklu „Żegnaj, Judaszu” autorstwa Włodzimierza Pniewskiego. Wskazuje na wstrząsający charakter chrześcijańskiego zwyczaju, który traktuje przede wszystkim jako „pokaz niebywałej agresji”.  Według Angeliki Kuźniak w przemocy zmienia się tło, sama przemoc jednak pozostaje. Hasło „ostrzej widzieć” rozumie przede wszystkim jako refleksję nad własnym zachowaniem, szczególnie wobec innych osób. I tak całą wystawę „Ostrzej widzieć. Fotoreportaże «itd» 1960–1990” widzi jako punkt wyjścia do rozmowy o tym, jakie tło ma przemoc współcześnie — gdzie jest jej najwięcej i jak jej zapobiegać.

O CYKLU OPROWADZAŃ
„Ostrzej widzieć” to zasada, która przyświeca reporterom i fotoreporterom, niezależnie od czasu i miejsca, w którym żyją i pracują. To właśnie oni widzą ostrzej, podejmują ważną tematykę społeczną i często niewygodne lub przemilczane tematy. Jedni i drudzy opowiadają nam historię, która dzieje się tu i teraz. Właśnie dlatego do cyklu oprowadzań online po wystawie „Ostrzej widzieć. Fotoreportaże «itd» 1960-1990” zaprosiliśmy reporterów, którzy przyjrzą się prezentowanym fotografiom i opowiedzą o nich ze swojego reporterskiego punktu widzenia.

Na wystawie prezentujemy około dwustu zdjęć wybitnych fotoreporterów współpracujących z czasopismem studenckim „itd”, którzy nie tylko robili świetne zdjęcia, ale rozumieli kontekst wydarzenia, wagę tematu, dostrzegali absurdy życia w PRL i potrafili je pokazać. Zdaniem kuratora wystawy, fotografa Krzysztofa Wójcika: „Nigdy po roku 1990 fotoreportaż nie odgrywał już w Polsce takiej roli jak w szarych czasach PRL”.

Już niedługo będziecie mogli i mogły zobaczyć wystawę oczami Cezarego Łazarewicza i Aleksandry Boćkowskiej. Wciąż możecie też oglądać poprzednie oprowadzania — autorstwa Jacka Hugo-Badera, Olgi Gitkiewicz czy Filipa Springera.