Przejście do strony głównej serwisu DSH

„Plastusiowy pamiętnik i Karolcia — poza wierszami Brzechwy i Tuwima — to były moje ulubione książki wczesnego dzieciństwa” — opowiada Agata Tuszyńska. O Marii Kownackiej i Marii Kruger — autorkach kultowych książek dla dzieci usłyszymy w kolejnym odcinku „Sztuki pisania”. Emisja odcinka na Facebooku i YouTube Domu Spotkań z Historią.



Maria Kownacka, dziesięć lat starsza od Marii Kruger, karierę pisarską zaczęła wcześniej — debiutowała na łamach „Płomyka w 1919 roku”, podczas gdy debiut Kruger przypadł na rok 1928. Historię chłopca z plasteliny, który mieszka w piórniku Tosi ze swoimi przyjaciółmi Ołówkiem, Gumką Myszką, Linijką i Kredkami — Maria Kownacka stworzyła w 1936 roku. Posiadaczka niebieskiego koralika spełniającego życzenia wyszła spod pióra Marii Kruger w roku 1959.

„Plastuś i Karolcia stali się towarzyszami mojej ówczesnej codzienności. — Wspomina Agata Tuszyńska — Dzięki nim mam słabość do przyborów piśmienniczych (pisarskich!) i czarów. Uczyły też wzajemnej troski”.

Obie autorki stworzyły dziesiątki książek dla dzieci. By wymienić tylko kilka — Kownacka „Rogasia z Doliny Roztoki”, „Kukuryku na ręczniku”, a Kruger „Godzinę pąsowej róży”czy „Ucho dynia, sto dwadzieścia pięć”… Maria Kownacka pisała wiele dla Teatru Baj. Maria Kruger wymyśliła telewizyjnego „Misia z okienka”. Tworzyły też radiowe słuchowiska.

Obie pisarki związane były z Warszawą. Maria Kruger walczyła w powstani, Maria Kownacka redagowała powstańcze czasopismo dla dzieci „Dziennik dziecięcy”. W „Plastusiowie” —  letniskowym domku w Łomiankach” zagospodarwowała ogród, obserwowała ptaki, tkała gobeliny. Chętnie uczyła tego dzieci. W domu Marii Kownackiej na warszawskim Żoliborzu mieści się Muzeum Książki Dziecięcej.

Kim były pisarki, które miały tak wielki wpływ na polskie dziecięce pokolenia? Agata Tuszyńska przybliży nam sylwetki i życie dwóch kobiet, dzięki którym wciąż możemy się przyjaźnić z Plastusiem i Karolcią.

Agata Tuszyńska — pisarka, poetka, reportażystka. Autorka wielu książek biograficznych, m.in. “Singer. Pejzaże pamięci”, „Długie życie gorszycielki” o Irenie Krzywickiej, „Oskarżona: Wiera Gran”, “Narzeczona Schulza”, a także osobistych „Rodzinnej historii lęku” czy „Ćwiczeń z utraty” oraz „Bagaż osobisty. Po Marcu” (wspólnie z Dorotą Barczak-Perfikowską, Grażyną Latos, Elżbietą Strzałkowską i Wiolettą Wejman). Jej książki tłumaczono na kilkanaście języków.