Program

  • wideo
  • online

Program

SZTUKA PISANIA. O warszawskich artystkach opowiada Agata Tuszyńska | Pola Gojawiczyńska | wideo

26.10.2021
godzina 12:00

SZTUKA PISANIA. O warszawskich artystkach opowiada Agata Tuszyńska | Pola Gojawiczyńska | wideo

26.10.2021
godzina 12:00

  • wideo
  • online
wideo online  

„Pola Gojawiczyńska, Apolonia Koźniewska, rodowita warszawianka, autorka «Dziewcząt z Nowolipek» jest dla mnie przewodniczką po przedwojennej Warszawie” — mówi Agata Tuszyńska, która w kolejnym odcinku cyklu „Sztuka pisania” przybliży nam postać i twórczość autorki. To dzięki Poli Gojawiczyńskiej od lat z Bronką, Franią, Kwiryną i Amelką możemy przemierzać Muranów, Wolę, Nowolipki, Dzielną, Pawią… Emisja na Facebooku i YouTube Domu Spotkań z Historią.



„Tam, na Nowolipkach, wiadomo było, że szewc nazywa się Fiszel. Praczka — to wdowa Janowa. Sukienki szyje pani Podgórska. W sklepiku Kwiryny ludzie siadali przy boku stołu i jedli wędlinę z ogórkiem. Można było o wszystkich mieszkaniach za szybami powiedzieć, kto tam jest”. To w tych dekoracjach międzywojennej stolicy, do której rzadko zapuszczały się panie „z towarzystwa” towarzyszymy bohaterkom, gdy kończą szkołę, wchodzą w dorosłość, tracą złudzenia…

Pola Gojawiczyńska pracowała jako wychowawczyni w przedszkolach, bibliotekarka i urzędniczka. Dzięki Zofii Nałkowskiej otrzymała stypendium literackie, co pozwoliło jej zająć się pisaniem. Współpracowała z warszawską prasą. Jako pisarka zadebiutowała w 1933 roku zbiorem nowel „Powszedni dzień”. Pierwsza powieść — „Ziemia Elżbiety” — ukazała się rok później. W 1935 roku wydała swoją najsłynniejszą książkę — „Dziewczęta z Nowolipek”. Razem z „Rajską jabłonią” składają się na tak zwaną dylogię warszawską. Niedługo po publikacji „Dziewczęta z Nowolipek” doczekały się pierwszej ekranizacji. Książkę sfilmował Józef Lejtes w 1937 roku. Po latach, w 1986 roku, sięgnęła po nie też Barbara Sass. 

Pola Gojawiczyńska podczas wojny pracowała w konspiracji. Trafiła na Pawiak. Potem ukrywała się na Stawisku u Iwaszkiewiczów. Po wojnie miała letni domek w Podkowie Leśnej. Tamtejsza biblioteka nosi jej imię. Nazywano ją mistrzynią opowieści o marzeniach. Kim była i skąd brała się siła tych marzeń? Czym była dla niej Warszawa, która uhonorowała ją swoją nagrodą? O tym dowiecie się z opowieści Agaty Tuszyńskiej.



Agata Tuszyńska — pisarka, poetka i reportażystka. Jest autorką wielu książek biograficznych, między innymi „Singer. Pejzaże pamięci” (1994), „Długie życie gorszycielki. Losy i świat Ireny Krzywickiej” (1999) czy „Narzeczona Schulza” (2015), a także osobistych: „Rodzinnej historii lęku” (2005), „Ćwiczeń z utraty” (2007) czy wspólnie z Dorotą Barczak-Perfikowską, Grażyną Latos, Elżbietą Strzałkowską i Wiolettą Wejman „Bagaż osobisty. Po Marcu” (2018). Jej książki tłumaczono na kilkanaście języków.