- Przejście do sekcji o nas
- Przejście do sekcji program
- Przejście do sekcji wystawy
- Przejście do sekcji publikacje
- Przejście do sekcji edukacja
- Przejście do sekcji aktualności
- Przejście do sekcji wolontariat
- Przejście do sekcji nagroda moczarskiego
- Przejście do sekcji wasza warszawa
- Przejście do sekcji historia mówiona
- Przejście do sekcji projekty
- Przejście do sekcji warszawskie migracje
- Przejście do sekcji warszawski fundusz książki historycznej
- Przejście do sekcji PASTa TV
Zapraszamy na wystawy i do księgarni:
od wtorku do piątku:
10:00–20:00 (księgarnia 12:00–20:00)
w sobotę i niedzielę:
12:00–20:00 (księgarnia 12:00–20:00)
wstęp wolny
od wtorku do piątku:
10:00–20:00 (księgarnia 12:00–20:00)
w sobotę i niedzielę:
12:00–20:00 (księgarnia 12:00–20:00)
wstęp wolny
- Przejście do sekcji o nas
-
- Przejście do sekcji program
-
- Przejście do sekcji wystawy
-
- Przejście do sekcji publikacje
-
- Przejście do sekcji edukacja
-
- Przejście do sekcji aktualności
-
- Przejście do sekcji wolontariat
-
- Przejście do sekcji nagroda moczarskiego
-
- Przejście do sekcji wasza warszawa
-
- Przejście do sekcji historia mówiona
-
- Przejście do sekcji projekty
-
- Przejście do sekcji warszawskie migracje
-
- Przejście do sekcji warszawski fundusz książki historycznej
-
- Przejście do sekcji PASTa TV
Warszawa po Powstaniu Warszawskim opustoszała. Mieszkańcy, którym udało się przeżyć byli wysiedlani do obozów przejściowych na przedmieściach (przede wszystkim w Pruszkowie), z których trafili do obozów koncentracyjnych oraz na roboty przymusowe w głębi Rzeszy. Lewobrzeżna Warszawa w styczniu 1945 roku była nie tylko cicha i pusta, ale niemal zupełnie zrujnowana; całkowicie zniszczone oraz w znaczącej części budynki stanowiły ponad 75% zabudowy, nieuszkodzone zaledwie 8%1. Gruzy nierzadko sięgały czterech metrów, ulice poprzedzielane były rowami i barykadami. Dymiła się jeszcze część pogorzelisk. Warszawa była również częściowo zaminowana. W wielu miejscach znajdowały się prowizoryczne płytkie groby, a na ulicach, w podwórzach i piwnicach leżały nie pochowane ciała. Mimo tego do Warszawy po 17 stycznia 1945 zaczęli wracać mieszkańcy. Nie było jeszcze przesądzone, że Warszawa będzie nadal stolicą, do miasta nie nadciągali więc jeszcze żądni karier. Nie było też już prawie czego szabrować. Do Warszawy wracali więc ci, którzy czuli się z nią związani. 
