O nagrodzie
Ustanowiona w grudniu 2018 r. uchwałą Rady m.st. Warszawy Nagroda Historyczna m.st. Warszawy im. Kazimierza Moczarskiego, jest kontynuacją powstałej w 2009 r. nagrody za najlepszą książkę poświęconą historii Polski – od odzyskania niepodległości w 1918 r. do czasów współczesnych. Organizatorem i fundatorem nagrody jest m.st. Warszawa, a współorganizatorami Dom Spotkań z Historią oraz Fundacja im. Kazimierza i Zofii Moczarskich. Partnerem wydarzenia jest Biblioteka Narodowa, zaś patronem medialnym „Gazeta Wyborcza” i Wyborcza.pl.
Patron nagrody
Patronem nagrody jest Kazimierz Moczarski, dziennikarz i prawnik, demokrata i społecznik, żołnierz Armii Krajowej, po wojnie przez 11 lat więziony przez komunistów, jest autorem „Rozmów z katem” – niezwykłego zapisu rozmów z Jürgenem Stroopem, likwidatorem warszawskiego getta, z którym dzielił jedną celę więzienia na warszawskim Mokotowie. Biografia, postawa i twórczość sprawiają, że Kazimierz Moczarski to doskonały patron dla nagrody honorującej najlepsze książki historyczne, które zmieniają nasz sposób myślenia o przeszłości i nas samych.
Jury nagrody
Jedenastoosobowe jury Nagrody Historycznej m.st Warszawy im. Kazimierza Moczarskiego tworzą: prof. Andrzej Friszke (przewodniczący), prof. Antoni Dudek, prof. Dobrochna Kałwa, prof. Barbara Klich-Kluczewska, prof. Jan Kofman, dr hab. Andrzej Krzysztof Kunert, prof. Anna Landau-Czajka, dr Anna Machcewicz, dr Tomasz Makowski, Małgorzata Szejnert oraz Andrzej Wielowieyski.
Laureaci i laureatki Nagrody
Ubiegłorocznym laureatem nagrody był Grzegorz Motyka za książkę „Akcja »Wisła 47«. Komunistyczna czystka etniczna”. W poprzednich latach w gronie laureatek i laureatów znaleźli się: Sławomir Łotysz za książkę „Pińskie błota. Natura, wiedza i polityka na polskim Polesiu do 1945 roku” (2023), Anna Wylegała za książkę „Był dwór, nie ma dworu. Reforma rolna w Polsce” (2022), Grzegorz Piątek za książkę „Najlepsze miasto świata. Warszawa w odbudowie 1944-1949” (2021), Mariusz Mazur za książkę „Antykomunistycznego podziemia portret zbiorowy 1945-1956. Aspekty mentalno-psychologiczne” (2020), Olga Linkiewicz za książkę „Lokalność i nacjonalizm. Społeczności wiejskie w Galicji Wschodniej w dwudziestoleciu międzywojennym” (2019), Jerzy Kochanowski za książkę „Rewolucja międzypaździernikowa. Polska 1956-1957” (2018), Agata Zysiak za książkę „Punkty za pochodzenie. Powojenna modernizacja i uniwersytet w robotniczym mieście” (2017), Andrzej Nowak za książkę „Pierwsza zdrada Zachodu. 1920 – zapomniany appeasement” (2016), Alexandra Richie za książkę „Warszawa 1944. Tragiczne powstanie” (Nagroda Moczarskiego 2015), Karol Modzelewski za książkę „Zajeździmy kobyłę historii. Wyznania poobijanego jeźdźca” (2014), Marcin Zaremba za książkę „Wielka trwoga. Polska 1944-1947. Ludowa reakcja na kryzys” (2013), Timothy Snyder za książkę „Skrwawione ziemie. Europa między Hitlerem a Stalinem” (2012), Andrzej Friszke za książkę „Anatomia buntu. Kuroń, Modzelewski i komandosi” (2011), Bogdan Gadomski za książkę „Biografia agenta. Józef-Josek Mützenmacher (1903-1947)” (2010), Gunnar S. Paulsson za książkę „Utajone miasto. Żydzi po aryjskiej stronie Warszawy (1940-1945)” (2009).
