Przejście do strony głównej serwisu DSH

Jak zaczynała się historia polskiego himalaizmu? W jakich warunkach powstawała Polska Stacja Antarktyczna im. Henryka Arctowskiego? Oba te tematy łączy postać Mirka Wiśniewskiego, fotografa, który udokumentował te wydarzenia. Zapraszamy na wernisaż wystawy jego zdjęć.

Wystawa prezentuje dotychczas niepokazywane fotografie Mirka Wiśniewskiego dokumentujące pierwszą zimową wyprawę w Himalaje oraz budowę Polskiej Stacji Antarktycznej im. Henryka Arctowskiego. Mirek Wiśniewski fotografował nie tylko zapierające dech widoki z najwyższych gór świata czy bieguna południowego, ale przede wszystkim ludzi: w trakcie długiej i egzotycznej podróży z Polski do Katmandu, wspinaczy podczas górskich akcji, ale i w bazie, naukowców budujących stacje czy wygłupiających się na statku podczas chrztu morskiego.

Mirek Wiśniewski, fotograf, lekarz, taternik i grotołaz, za namową Andrzeja Zawady, kierownika wypraw wysokogórskich, postanawia zostać kierowcą. W 1974 roku rusza w Himalaje – pokonuje jelczem ponad 10 000 kilometrów, wioząc sprzęt na pierwszą, pionierską wyprawę w historii polskiego himalaizmu zimowego. Choć góra Lhotse pozostaje wówczas niezdobyta, ekipa Zawady ustanawia zimowy rekord wysokości, przekraczając 8000 metrów. Otwiera to drogę do wielkich osiągnięć Polaków w Himalajach.

Dwa lata później Wiśniewski płynie w kolejną podróż – statkiem Dalmor z Gdyni ku wybrzeżom Antarktydy wraz z budowniczymi Polskiej Stacji Antarktycznej im. Henryka Arctowskiego. Polarnicy w trudnych, arktycznych warunkach zakładają w 1977 roku pierwszą polską placówkę badawczą na biegunie południowym.

Z obu wyjazdów Wiśniewski przywozi ponad 10 000 zdjęć. Utrwala na nich pionierskie polskie ekspedycje: przygotowania do wypraw i ich przebieg, portrety himalaistów i polarników, surowe pejzaże, ale przede wszystkim okiem dociekliwego obserwatora, dokumentalisty rejestruje codzienność ludzi realizujących swoje marzenia.