Na wystawie, przygotowanej przez Polską Akcję Humanitarną we współpracy z Domem Spotkań z Historią, archiwalne zdjęcia z Polski z okresu II wojny światowej i tuż po jej zakończeniu zestawione zostały ze współczesnymi obrazami wojny z Iraku, Libanu, Syrii i Ukrainy z lat 2019 – 2022. Ich autorką jest współpracująca z PAH fotografka Agata Grzybowska. Historyczne fotografie pochodzą ze zbiorów Centralnej Agencji Fotograficznej (dziś PAP) oraz archiwów pochodzących z USA korespondentów wojennych Juliena Bryana i Johna Vachona.

Alicja Ryś, współkuratorka wystawy (PAH): „Okrucieństwa wojny wciąż powracają i nie możemy pozostawać wobec nich obojętni. Tą wystawą chcemy opowiedzieć o niezawinionym cierpieniu, jakie nieprzerwanie od zarania dziejów powodują wojny, niezależnie od miejsca, w którym są toczone. To także nasza niezgoda na poetyzowanie czy normalizację wojny. Boli mnie to, jak łatwo było ułożyć tę wystawę. Jak wiele kadrów z różnych krajów i lat się powtarza. W naszym wyborze spotykają się ze sobą m.in. ujęcia z Warszawy z 1939 roku i Charkowa z 2022 roku. Losy ukazanych na tych zdjęciach ludzi są ze sobą splecione w bardzo przejmujący sposób”.

Ekspozycję tworzą 23 fotografie z życia codziennego mieszkańców w niecodziennych okolicznościach – podczas wojny. Zdjęcia współczesne od archiwalnych dzieli ponad 80 lat. Łączy je spojrzenie fotografów i fotografek skupione na ludziach i podejmowanych przez nich próbach życia w kraju pomimo wojny czy w obozach dla uchodźców – prowadzeniu gospodarstwa domowego, wychowywaniu dzieci, które bawią się na podwórkach, grają w piłkę i opiekują się młodszym rodzeństwem. Wojna oraz towarzyszące jej strach, terror i śmierć są na wystawie poza kadrem. Na zdjęciach zostało jednak uwiecznione czekanie, stan wymuszonej tymczasowości, niemoc i bezradność.