Jak różniła się sytuacja mieszkańców II Rzeczpospolitej w czasie okupacji niemieckiej w zależności od tego, w której części kraju mieszkali przed wojną? Jakie były plany III Rzeszy wobec określonych terenów? Na te pytania odpowiemy podczas czwartego spotkania z cyklu „Home movies: niechciane archiwa”.
Kontrola ludności przez niemiecki patrol filmowana przez kompanię propagandową, styczeń 1940. Fot. Bundesarchiv/Wikimedia Commons
W trakcie spotkania zobaczymy filmy amatorskie m.in. z Zakopanego, prowincji na terenie Generalnego Gubernatorstwa, terenów wcielonych do Rzeszy (np. Poznań) oraz terenów wschodnich (np. okręg lwowski). Naszymi gośćmi będą
: dr Łukasz Krzyżanowski i
dr Christhardt Henschel. Spotkanie poprowadzi
dr Dominik Czapigo (Ośrodek KARTA).HOME MOVIES: NIECHCIANE ARCHIWA
W 1932 roku firma Kodak wprowadziła na rynek wynalazek, który zdemokratyzował kino – lekkie, przenośne kamery. Węższa niż w przypadku profesjonalnego sprzętu taśma 8mm pozwalała zapisać na jednej rolce od 3 do 4,5 minuty nagrania. Firma zapewniała pełną obsługę w myśl hasła: „Ty naciskasz przycisk, my robimy resztę”. Wkrótce konkurencyjne rozwiązania przedstawiła niemiecka Agfa; obie firmy jeszcze przed wojną oferowały zapis na taśmie kolorowej.
Filmowcy-amatorzy utrwalali więc na taśmach wszystko: relacje z wakacji i podróży, uroczystości rodzinne, wydarzenia publiczne, spacery i życie domowe. Wybuch wojny nie oznaczał końca kariery
home movies. Filmowcy-amatorzy w żołnierskich mundurach poruszali się po całej Europie, docierając wszędzie, gdzie stacjonowały niemieckie wojska. Utrwalali to, czego nie chciały widzieć kamery filmujące na użytek propagandy III Rzeszy. To właśnie te nieznane i odrzucone świadectwa filmowe z okresu okupacji niemieckiej nagrywane przez żołnierzy i przedsiębiorców będą tematem spotkań. W ramach każdego z nich pokażemy wybrane fragmenty filmów poświęcone innemu okresowi bądź aspektowi wojennej rzeczywistości na terenach polskich okupowanych przez III Rzeszę.