Przejście do strony głównej serwisu DSH logo Domu Spotkań z Historią

Instytucja kultury m.st. Warszawy

ul. Karowa 20, 00-324 Warszawa

+48 22 255 05 00 | dsh@dsh.waw.pl

Przejście do strony głównej serwisu DSH logo Domu Spotkań z Historią
białe logo na czerwonym tle widoczne w wersji responsywnej
Otwarcie mobilnego menu

Archiwum wydarzeń

  • wydarzenia archiwalne

Archiwum wydarzeń

Człowiek wobec systemu - 6

07.09.2007

Człowiek wobec systemu - 6

07.09.2007
  • wydarzenia archiwalne
wydarzenia archiwalne  
7.09.2007, namiot na skwerze przy ulicy Karowej i Krakowskim Przedmieściu Człowiek wobec systemu w polskim filmie animowanym - cz. 6 W kolejnym spotkaniu z cyklu Człowiek wobec systemu pokazaliśmy tym razem produkcje Polskiej Szkoły Animacji z lat 60. i 70., metaforycznie podsumowującej ówczesną rzeczywistość i cały XX wiek. W programie spotkania można było obejrzeć: Tango, (1980, 8 min.), reż. Zbigniew Rybczyński. Pierwszy i jedyny Oscar dla polskiego filmu animowanego. Trzydzieści sześć postaci zaludnia stopniowo pokój i cudem, unikając kolizji, bez zwracania na siebie uwagi, wykonuje cykl zamkniętych w pętlę czynności. W czasach przed rozpowszechnieniem się blue-boxów film Rybczyńskiego był niezwykłym osiągnięciem technicznym, wymagającym ręcznego namalowania około 16 tysięcy masek. Ale Tango to coś więcej, niż pokaz pomysłowości technicznej, to swoiste polskie panoptikum. Przez pokój przechodni przeludnionego mieszkania (scenerię znaną wielu Polakom) przewija się galeria przeciętnych obywateli, oddających najbardziej prozaicznym czynnościom, jakie można sobie wyobrazić. Nagrody filmowe w Krakowie, Oberhausen, Huesca, Annecy (1981) oraz Oscar (1983, Nagroda Amerykańskiej Akademii Sztuki Filmowej) w kategorii: najlepszy krótki film animowany za rok 1982. Wolność nogi, (1988, 10 min.), reż. Piotr Dumała. Ta groteskowa opowieść o nodze, która oddzieliła się od ciała i wybrała wolność, zawiera w sobie również elementy refleksyjne i poetyckie. Śpiący mężczyzna rozpada się nagle, a fragmenty jego ciała rozpoczynają samodzielne życie. Rankiem, na dźwięk budzika, wracają do łóżka. Zaskoczony mężczyzna stwierdza jednak brak nogi, która opuściła pokój. Biegnącą ulicą ściga tłum beznogich mężczyzn, do których dołącza jej właściciel. Nodze wyrastają skrzydła, bezpieczna unosi się w niebo. Lot śledzą pełne smutku spojrzenia inwalidów. Znaczącą rolę w filmie odgrywa muzyka, podobnie, jak w innych dziełach Piotra Dumały. Nagrody filmowe na festiwalach w Krakowie, Bielsku-Białej (1989) i Zagrzebiu (1990). Koncert, (1987, 11 min.), reż. Marek Serafiński.  Akcja toczy się na betonowym osiedlu, w którym nagle pojawia się Anioł, pozdrawiający skrzypka grającego w otwartym oknie. Gdy skrzypek oczekuje na tramwaj, zaczynają się dziać dziwne rzeczy, zjawia się coraz więcej Aniołów. Wszyscy dorabiają sobie skrzydła, a na przystanku orkiestra gra ?Koncert?. Zaczynają się tańce, skrzypek próbuje uciekać, ale otaczają go Aniołowie wykonujący musztrę. Pada strzał...