Warszawskie migracje

Miasta rozwijają się najdynamiczniej, gdy są otwarte na nowych mieszkańców!

  • Co mówisz ludziom, gdy pytają Cię, skąd jesteś?
  • Czy czujesz się w Warszawie u siebie?
  • Co Warszawa zyskuje dzięki przyjezdnym?
  • Co byś poradził osobie, która jest nowa w mieście?

To przykładowe pytania, które zadaliśmy naszym rozmówcom – osobom przybyłym do Warszawy przed wielu laty albo całkiem niedawno, szukającym w niej szczęścia, kariery, miłości, wykształcenia, pracy... Czy znalazły tu nowy dom?



Wysłuchaliśmy i nagraliśmy historie blisko czterdziestu mieszkańców Warszawy, którzy zechcieli podzielić się z nami swoim doświadczeniem migracyjnym. Jesteśmy pod wrażeniem ich opowieści. Najstarsze sięgają lat tużpowojennych i przywołują obrazy z życia w zrujnowanym mieście, inne opisują bum migracyjny z początku lat 50. i PRL w pełnym „rozkwicie”, początek przemian ustrojowych przełomu lat 80. i 90. oraz czasy współczesne – kolorowe, twórcze, niespokojne.

Celem naszego projektu jest pokazanie doświadczenia migracyjnego w wielkim mieście, ale także ułatwienie akomodacji osobom osiedlającym się w stolicy, w tym budowanie atmosfery wzajemnego zrozumienia i otwartości wśród rodowitych i „nowych” warszawiaków. Przyjezdni wzbogacają społeczność miejską – warto więc stwarzać im dobre warunki do życia, także w postaci przychylnych postaw ze trony „starych” mieszkańców.

Chcemy to osiągnąć poprzez pokazanie procesu adaptacji do życia w stolicy jako doświadczenia wspólnego dla wielu pokoleń przyjezdnych warszawiaków i w oparciu o ich osobiste świadectwa (proporcjonalnie do ilości cudzoziemców wśród warszawskich migrantów, także ich opowieści będą elementem projektu).



Uważając indywidualną perspektywę za najciekawszą
, pokażemy różnice w sposobie oswajania się z nową rzeczywistością na przestrzeni kolejnych dekad po II wojnie światowej, zarówno w PRL-u, jak też po 1989 roku, a także punkty wspólne bycia „nowym w mieście”.

Warszawa zaraz po wojnie była wyludniona i zrujnowana. W latach 1950–1953 doświadczyła zaplanowanej odgórnie jednej z największych w historii fal migracyjnych, a następnie, do końca PRL-u, ze względu na restrykcyjne przepisy meldunkowe została praktycznie zamknięta. Czy powstrzymało to „nowych” warszawiaków przed osiedlaniem się w stolicy? – miasto potrzebowało pracowników do rozbudowujących się wielkich państwowych przedsiębiorstw, a ludzie potrzebowali pracy. Po 1989 roku rozkwitała z kolei prywatna inicjatywa, pojawiały się coraz to nowe firmy zagraniczne, rozwijało się szkolnictwo wyższe. Obecnie Warszawa wciąż wydaje się być miejscem atrakcyjnym dla nowych mieszkańców. Czym przyciąga ich dzisiaj?

Wszystko to stanowi pasjonujący temat na książkę i wystawę, jest też świetnym materiałem dla działań popularyzatorskich. Wypatrujcie ich jesienią 2024.

Już w styczniu 2024 niektóre z zarejestrowanych opowieści znajdziecie na stronie www.relacjebiograficzne.pl.

Kontakt do nas: j.palka@dsh.waw.pl