Przejście do strony głównej serwisu DSH logo Domu Spotkań z Historią

Instytucja kultury m.st. Warszawy

ul. Karowa 20, 00-324 Warszawa

+48 22 255 05 00 | dsh@dsh.waw.pl

Przejście do strony głównej serwisu DSH logo Domu Spotkań z Historią
białe logo na czerwonym tle widoczne w wersji responsywnej
Otwarcie mobilnego menu

Archiwum wydarzeń

  • wydarzenia archiwalne

Archiwum wydarzeń

Filmy Ireny Kamieńskiej

13.04.2007

Filmy Ireny Kamieńskiej

13.04.2007
  • wydarzenia archiwalne
wydarzenia archiwalne  
13.04.2007, , ul. Karowa 20, DSH, Sala Spotkań Klasyka polskiego dokumentu: Filmy Ireny Kamieńskiej W miniony piątek, miłośnicy polskiego dokumentu mieli okazję uczestniczyć w kolejnej imprezie w ramach cyklu Klasyka polskiego dokumentu, tym razem poświęconej twórczości Ireny Kamieńskiej. Autorka, choć zazwyczaj zaliczana do tzw. „szkoły Karabasza”, ma jednak własny język filmowy — zwraca uwagę na detale, które silnie poruszają emocje, a bohaterów dobiera według swoistego klucza. Jej celem — jak powiedziała — jest „robienie filmów o ludziach, którzy nie mieli łatwego życia”. Bez tego założenia nie powstałyby jej najgłośniejsze, wstrząsające filmy: Robotnice i Dzień za dniem. Fotografia z archiwum Ireny Kamieńskiej W wieczornym pokazie mogliśmy zobaczyć następujące dzieła reżyserki: Dzień dobry, dzieci (1966), 12’. Dzień pracy młodej wiejskiej nauczycielki. Film dyplomowy uznawany za debiut reżyserski Ireny Kamieńskiej. Nagrodzony na festiwalu filmowym w Krakowie w 1967 r.   Zapora (1976), 16’. Portret mieszkańców wsi Maniowy pod Czorsztynem. Opowieść o ludziach postawionych w obliczu wielkiej budowy, która ma zmienić ich życie. Film nagrodzony na festiwalu filmowym w Krakowie w 1977 r.   Robotnice (1980), 16’. Dokument o robotnicach Krośnieńskich Zakładów Przemysłu Lniarskiego. Film nagrodzony na festiwalach w Oberhausen i Krakowie w 1981 roku.   Dzień za dniem (1988), 16’.  Opowieść o bliźniaczkach, które  przez wiele lat pracowały przy transporcie i rozładunku cegieł. Smutny bilans pracowitego życia. Film nagrodzony na festiwalach w Oberhausen i Krakowie w 1989 roku oraz Clermont-Ferrand, Tampere i Paryżu w 1990 r.