Przejście do strony głównej serwisu DSH

Niezwykła relacja nastoletniego chłopca, syna katyńczyka, który nie tylko nie przyjmuje roli ofiary, ale bierze odwet na sowieckich oprawcach. Wspomnienia Zbigniewa Lubienieckiego, zamknięte w książce „Odwet. Polski chłopak przeciwko Sowietom 1939–1946” będą punktem wyjścia do rozmowy z udziałem samego autora! 

Dzisiaj zacząłem pisać coś w rodzaju pamiętnika. Podobno czynność ta – w dzisiejszych czasach – nie należy do najbezpieczniejszych. Za jedno zbędne słowo odpokutować może nie tylko autor. Dlaczego więc piszę? Powiedzmy, że przez przekorę – mam przecież dopiero siedemnaście lat. W tym wieku podobno wolno być przekornym.

Zbigniew Lubieniecki, ze wspomnień (1947)

Relacji z „nieludzkiej ziemi” znamy wiele, jednak wspomnienia Zbigniewa Lubienieckiego wyróżniają się wyjątkową narracją – „bohaterskiego” dziecka, które musiało stać się zbyt szybko mężczyzną. W wieku dziewięciu lat wyrwany z domu rodzinnego, po dramatycznych peregrynacjach zostaje przemocą dostarczony w bydlęcym wagonie do posiołku dla zesłańców w tajdze pod Archangielskiem. Kolejne doświadczenia wojenne wzmacniają wpojony mu przez ojca patriotyzm i upór w walce o siebie i swoją rodzinę. [...]

Zbigniew Lubieniecki, ukazując swoją wojenną biografię w konwencji przygody i zderzając ją z brutalnością syberyjskiego zesłania doświadczanego przez kilku-, kilkunastoletniego chłopca, wprawia czytelnika w zakłopotanie. Nasuwa się też pytanie: czy przedstawiona we wspomnieniach wizja tego świata, która dla Autora jest jedyną możliwą, rzeczywiście nie pozostawia alternatywy? Czy w sytuacji skrajnej jego amoralizacji nie ma miejsca na inne scenariusze?

Kaja Kaźmierska, z posłowia do książki

O tej niezwykłej książce i opisywanych w niej wydarzeniach rozmawiać będą: 

Zbigniew Lubieniecki – autor książki

Zbigniew Gluza – prezes Ośrodka KARTA (wydawca)

Spotkanie poprowadzi dr Wojciech Stanisławski z Ośrodka Studiów Wschodnich.