Przejście do strony głównej serwisu DSH

Zapraszamy na pokaz filmu dokumentalnego „Panie na zamku” oraz spotkanie na temat historii i przyszłości legendarnego Muzeum Polskiego w Rapperswilu w Szwajcarii, działającego od 1870 roku.

W rozmowie wezmą udział Anna Buchmann (dyrektor i kustosz Muzeum), Dorota Janiszewska-Jakubiak (dyrektor Narodowego Instytutu Polskiego Dziedzictwa Kulturowego za Granicą – POLONIKA) oraz Wojciech Walkiewicz – reżyser filmu. 

Muzeum zostało założone przez polskiego emigranta Władysława hr. Broël-Platera, dzięki wsparciu szwajcarskich przyjaciół skupionych wokół pisarza Gotfryda Kellera. Po upadku narodowych powstań sprawa ochrony polskiej kultury, stała się głównym zadaniem Polaków przebywających na emigracji. Powstałe muzeum w Rapperswilu szybko urosło do rangi Polskiego Muzeum Narodowego. Kolekcja powstała dzięki darom z całego świata, powiększała się znacznie i Rapperswil stał się centrum polskiej diaspory, skupiającym świadectwa polskiej kultury i koordynującym poczynania polityczne zmierzające do odzyskania niepodległości Polski. Po tym jak w roku 1927 bogate zbiory przewieziono do Warszawy. Powstała nowa ekspozycja – od 1936 prezentowano osiągnięcia kulturalne i gospodarcze II Rzeczypospolitej. Po zakończeniu II wojny światowej i zmianach ustrojowych w Polsce sytuacja muzeum zaczęła się komplikować. Na skutek działań przedstawicieli komunistycznego rządu Polski zamknięto Muzeum Polski Współczesnej w roku 1952. Muzeum zostało zlikwidowane, umowa dzierżawna zamku została sądownie zerwana, a zbiory przetransportowano do kraju. Po 1952 roku muzeum polskiej kultury i historii, które zajmuje obecnie drugie piętro zamku pokazuje zmienną historię tej instytucji. Dokumentuje wielowiekową historię związków polsko-szwajcarskich, działalność Szwajcarów w Polsce i Polaków w Szwajcarii. Jego losy są jednak niepewne.

„Panie na zamku”, reż. Wojciech Walkiewicz (2018, 52 min)
Film dokumentalny, którego bohaterkami i przewodniczkami po muzeum są pracujące tam wolontariuszki, przedstawicielki dwóch pokoleń emigracji – tej z lat osiemdziesiątych XX wieku i tej najnowszej, z początku XXI wieku. Żadna z nich nie mieszka na stałe w Rapperswilu. Dojeżdżają do muzeum z Zurychu lub okolicznych miejscowości.