Przejście do strony głównej serwisu DSH

Jerzy Zawieyski był pisarzem, dramaturgiem, intelektualistą i katolickim działaczem politycznym, symbolem chrześcijańskiej lewicy i oporu przeciw stalinizmowi w kulturze. Dzienniki Jerzego Zawieyskiego opowiadające o okresie „odwilży” i „małej stabilizacji” przełomu lat 50./60., który nie doczekał się jeszcze podobnie całościowych, wielowymiarowych zapisów. Zawieyski pisał w zeszytach, piórem wiecznym – raz poczynionych zapisków nie uzupełniał i nie poprawiał. Jego Dzienniki stanowią interesujące świadectwo nie tylko na temat samego Autora, jako niezwykłego świadka tamtego czasu, ale także – środowisk: literackiego i politycznego, z którymi był związany. Publikowane Dzienniki stanowią wybór z 3000-stronicowego zachowanego w rękach rodziny Autora maszynopisu, z notatek prowadzonych przez 14 lat. Publikujemy pierwszy (z lat 1955–59) z dwóch tomów, jako cenne źródło wiedzy o Peerelu z lat 50. i 60. Dzienniki mają charakter zarówno zapisu intelektualnego – lektur, przemyśleń, notatek towarzyszących własnej twórczości, opisu spotkań i postaw kręgu pisarzy oraz ludzi Kościoła (m.in. Jerzego Andrzejewskiego, Jarosława Iwaszkiewicza, prymasa Stefana Wyszyńskiego, ks. Jana Ziei, osób związanych z „Tygodnikiem Powszechnym”). Są także cennym źródłem informacji z życia politycznego – pokazujących środowisko otaczające autora, jako posła, przedstawiciela Koła „Znak” czy członka Rady Państwa. Ze wstępu prof. Andrzeja Friszkego: Pisarz, dramaturg, intelektualista i działacz katolicki. Symbol otwartego chrześcijaństwa, a zarazem symbol oporu przeciw stalinizmowi w kulturze. Jeden z najbliższych przyjaciół kardynała Wyszyńskiego, ale też chrześcijanin niepogodzony z formą religijności upowszechnianą przez Prymasa. Jedyny katolik w PRL-owskiej Radzie Państwa, ale też jedyny, który z sejmowej trybuny w marcu 1968 rzucił wyzwanie władzy. Polityk czy człowiek zagubiony w świecie polityki? Te określenia opisują Jerzego Zawieyskiego, postać niegdyś bardzo znaną, dziś niemal zapomnianą. Seria „Świadectwa”, w której ukazują się Dzienniki Jerzego Zawieyskiego, prezentuje najważniejsze zapisy świadectw, kluczowe dla zrozumienia historii XX wieku. We wszystkich wydanych dotąd pozycjach przyjmujemy zasadę esencjonalności. Nie jest to edycja źródła, w której z pietyzmem oddaje się każdy element oryginału, ale odkrywanie istoty zapisu, nie osłabianej tekstem nadmiarowym. W serii ukazały się: Jacek Kuroń Taki Upór ; Stanisław Czuruk Lwów w cieniu Kołymy; Zbigniew Klukowski Zamojszczyzna 1944–1959; Stanisław Bohdanowicz Ochotnik; Adam Uziembło Niepodległość socjalisty

Jerzy Zawieyski, Dzienniki, w serii „Świadectwa” Tom I (1955–59) — twarda oprawa, 750 stron Wydawca: OŚRODEK KARTA, Dom Spotkań z Historią

Partnerzy: KLUB INTELIGENCJI KATOLICKIEJ, STOWARZYSZENIE PISARZY POLSKICH Patroni medialny: RZECZPOSPOLITA, TYGODNIK POWSZECHNY, HISTMAG.ORG, O.PL, PAP, RADIO PLUS Newsweek, 2012-02-06, Szymon Hołownia, Autoportret Zawieyskiego, Obiektywnie wszystko jest najgorsze