Przejście do strony głównej serwisu DSH

Wielkie osiedla powstawały w starych dzielnicach i na obrzeżach miasta, tworząc przestrzeń dla eksperymentu społecznego — budowy społeczeństwa socjalizmu, w którym mieszali się naukowcy i robotnicy, ludność napływowa i autochtoni. Jak mieszkało się w nowych blokach? Czy faktycznie „w domach z betonu nie było wolnej miłości"? Dlaczego nowe osiedla długo określane były mianem „sypialni” lub „wielkiej betonowej wsi”? Zapraszamy na wykład varsavianisty i projektanta Grzegorza Miki, który opowie o warszawskiej architekturze z okresu PRL.

Do zrujnowanej wojną Warszawy wracali dawni mieszkańcy i napływały dziesiątki tysięcy przyjezdnych. Tkanka miasta, wśród której żyły i pracowały poprzednie generacje warszawiaków została unicestwiona. Stolica projektowana po 1945 roku była nowym tworem urbanistyki, kształtowanym przez centralne planowanie i hasła postępu społecznego.

O dobrych i złych stronach, codziennych i niecodziennych aspektach mieszkania w blokach epoki powojennej opowie Grzegorz Mika — projektant i varsavianista, badacz architektury nowoczesnej XX wieku, autor portalu „Warszawski Modernizm 1905-1939”. Podczas wykładu prezentowane będą zdjęcia z prywatnych albumów mieszkańców i mieszkanek Warszawy, pochodzące ze zbiorów Społecznego Archiwum Warszawy.

Wykład będzie dostępny 14 grudnia 2020 roku o godzinie 18.00 na facebookowym profilu Domu Spotkań z Historią.