Siemaszko fotografował nie tylko architekturę Warszawy, ale także jej budowniczych, mieszkanki i mieszkańców, osoby przyjezdne. Warszawiacy bywają głównymi bohaterami fotografowanych przez niego zdarzeń, a czasem są jedynie elementem miejskiego krajobrazu. Wygląd ludzi uwiecznionych na zdjęciach Siemaszki jest świadectwem historii miasta, ale i elementem budującym artystyczną wizję fotografa Warszawy lat 50. i 60. Podczas oprowadzania dr. Janusz Noniewicz, kierownik Katedry Mody, adiunkt na Wydziale Wzornictwa Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie opowie o ówczesnych trendach w modzie, o projektantach i projektantkach, ich inspiracjach i ograniczeniach, wynikających z tworzenia w kraju za żelazną kurtyną.
Oprowadzanie odbywa się w ramach programu wydarzeń towarzyszących wystawie „ZBYSZKO SIEMASZKO. FOTOGRAF WARSZAWY”.
Przechodnie, 1959. Cykl barwnych zdjęć (w sumie ponad 40) wykonany u zbiegu Alej Jerozolimskich i Nowego Światu. Zbyszko Siemaszko fotografował przechodniów w ruchliwym punkcie w centrum miasta zza rogu budynku mieszczącego do niedawna empik. Ulica Nowy Świat, podobnie jak Rynek w Krakowie, była miejscem, gdzie wszyscy się spotykali. Znajdowały się tu sklepy, księgarnie, lokale. Na jednym z kadrów (w drugim planie) widać znanego reżysera filmowego Janusza Morgensterna. Kilka z tych zdjęć opublikowano w 1964 roku w albumie Siemaszki „Warszawa” z komentarzem: „Każde miasto ma swoją twarz, podobnie jak ma ją każdy człowiek. Jaką jest twarz Warszawy? Odpowiedź nie jest łatwa, albowiem oblicze miasta jest ciągle zmienne. Jest ono wszak lustrem, w którym odbijają się rysy twarzy i cechy charakteru wszystkich jego mieszkańców. Popatrzmy w to lustro…”. Fot. NAC/Zbyszko Siemaszko
„Zbyszko Siemaszko. Fotograf Warszawy” to nowa wystawa Domu Spotkań z Historią, prezentująca ponad 200 zdjęć z imponującego artystycznego dorobku fotografa, na której zobaczymy Warszawę Zbyszka Siemaszki z lat 50. i 60.
Twórca fotografował ją dniem i nocą, eksperymentował z perspektywą, szukał ciekawych ujęć. Pokazywał stolicę jak dynamiczną, nowoczesną metropolię, rozświetloną neonami. Dokumentował jej odbudowę, fotografował nową architekturę i odnowione zabytki, ruchliwe centrum miasta i Pragę, osiedla mieszkaniowe i plaże nad Wisłą. Starannie planował kadr, atmosferę i estetykę zdjęcia, ale też łapał na gorąco uliczne scenki i z bliska przyglądał się przechodniom.
Jako fotoreporter tygodnika „Stolica” realizował różne tematy, pokazując życie codzienne w realiach PRL-u. Był artystą miejskiej fotografii dokumentalnej.
To pierwsza tak obszerna i przekrojowa prezentacja twórczości Zbyszka Siemaszki, czerpiąca zarówno ze zbiorów Narodowego Archiwum Cyfrowego jak i Agencji FORUM. Na wystawie będzie można zobaczyć nie tylko jego fotografie i wybrane okładki Tygodnika „Stolica” ze zdjęciami Siemaszki, ale także oryginalne aparaty fotograficzne twórcy. Kuratorami wystawy są Katarzyna Madoń-Mitzner oraz Krzysztof Wójcik, varsavianistyczne opisy zdjęć opracował Jerzy S. Majewski.
Więcej informacji o wystawie →