Archiwum wydarzeń

  • wydarzenia archiwalne

Archiwum wydarzeń

Dzienniki fotograficzne, czyli po co utrwalać codzienność

05.11.2014

Dzienniki fotograficzne, czyli po co utrwalać codzienność

05.11.2014

  • wydarzenia archiwalne
wydarzenia archiwalne  
Zapraszamy na trzecie spotkanie z cyklu WSZYSCY JESTEŚMY FOTOGRAFAMI, które odbędzie się w w warszawskim barze Studio (Pałac Kultury i Nauki, ul. Plac Defilad 1). Partnerem spotkania jest Dom Spotkań z Historią. Temat wieczoru: Dzienniki fotograficzne, czyli po co utrwalać codzienność. W roli głównej Anna Beata Bohdziewicz. Autorka opowie o problemach, związanych z realizacją długoterminowego projektu, jakim jest „Fotodziennik czyli piosenka o końcu świata”, prowadzony od 32 lat. Od czasów reżimowej propagandy i cenzury do epoki internetu i wolnych mediów. Od fotografii analogowej do cyfrowej. Od bromowych odbitek i blaknących flamastrów do wydruków cyfrowych. Od osobności i prywatności do ekshibicjonizmu w portalach społecznościowych i prasie brukowej. Czy tempo zmian cywilizacyjnych, wielokulturowość i mnogość narracji umożliwiają w ogóle uchwycenie i zapisanie obrazu „codzienności” ? Czy nieustanny zalew milionów obrazków fotograficznych nie niweluje wartości rejestracji i fotografii jako takiej? Anna Beata Bohdziewicz Fotografka niezależna z Warszawy, kuratorka wystaw i autorka tekstów o fotografii. W latach 80. współpracowała z prasą podziemną, po roku 1990 z wolnymi mediami. Na przełomie lat 1980/81, uczestnicząc w wydarzeniach związanych z Solidarnością, wypracowała własny język fotografii dokumentalnej. Problemy, zdarzenia, ludzi fotografka przedstawia w cyklach osobistych obrazów: od detalu, po szerokie, kontekstualne i symboliczne wypowiedzi. Najlepszym tego przykładem jest prowadzony systematycznie od 1982 roku Fotodziennik, czyli piosenka o końcu świata zbiór zdjęć opatrzonych datą i osobistym komentarzem, a także inne cykle fotografii jak Chorasan (podróż po Afganistanie w 1975), Kapliczki warszawskie (Dom Spotkań z Historią, Warszawa 2009, z tekstami Magdaleny Stopy), 1981. Lekki powiew wolności (Monoplan, Warszawa 2013), Spalona Solidarność, Antypocztówki, Prywatna telewizja, Piękni i szczęśliwi. W 2007 roku została odznaczona Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski za zasługi na polu fotografii niezależnej. Więcej o wydarzeniu: https://www.facebook.com/wszyscyjestesmyfotografami oraz  http://www.wszyscyjestesmyfotografami.blogspot.com/